Ο άγγελος
Σε αυτή τη νουβέλα, ο τρόμος συναντά τη φιλοσοφία και την τέχνη. Πρόκειται για μια παράξενη ιστορία που έζησε ο δημοσιογράφος Στέφανος Παπαδημητρίου, όταν ήταν μαθητευόμενος ζωγράφος. Πάνω απ’ όλα όμως, μέσω αυτής της διήγησης, ο αναγνώστης θα εισαχθεί σε μια διαφορετική και πρωτότυπη προσέγγιση του Κακού.
Far Darrig
Ο φόβος του θανάτου και ο μηδενισμός στοιχειώνουν τον κόσμο μας. Ωστόσο, ίσως να μην είναι τα μόνα φαντάσματα που κατοικούν μέσα σε αυτό το αλλόκοτο σύμπαν. Η αλήθεια είναι πως μερικοί από εμάς φοβόμαστε τον θάνατο. Μόλις ο θάνατος έρχεται, εμείς παύουμε να υπάρχουμε. Αυτή είναι μια παγκόσμια αλήθεια.
Παρ’ όλα αυτά μερικοί από εμάς δεν παραιτούμαστε, δεν σταματάμε να ρωτάμε, ενόσω ακόμη είμαστε ζωντανοί: είναι όντως έτσι τα πράγματα; Άραγε, μόλις πεθάνουμε, εξαφανιζόμαστε;
Προσωπικά ομολογώ πως δεν γνωρίζω την απάντηση σε αυτό το ερώτημα και, μάλλον, κάθε απάντηση παραμένει μια εικασία.Το μόνο ερώτημα που τόλμησα κάποτε να θέσω, έχοντας ίσως μεγαλύτερες προσδοκίες, είναι το εξής: άραγε, μπορεί ένα όνειρο να αποδειχθεί πιο τρομακτικό ακόμα και από τον φόβο της ανυπαρξίας;
Η απάντηση βρίσκεται -σίγουρα- σε αυτή την ιστορία.
Ο Μαύρος Ιππότης
Μια νύχτα, καθώς δειπνούσε με τους φίλους του, ο πρίγκιπας της Βαβυλώνας, Βαλτάσαρ, είδε έντρομος ένα μυστηριώδες χέρι να γράφει στον τοίχο τα εξής λόγια: «οι μέρες σου μετρήθηκαν, ζυγίστηκες στην πλάστιγγα του Κυρίου, το βασίλειό σου θα μοιραστεί στους Μήδους και τους Πέρσες».
Στην πραγματικότητα τούτη η τρομακτική νύχτα επαναλαμβάνεται από την αρχή του κόσμου, ο πρίγκιπας Βαλτάσαρ δεν ήταν παρά η αντίθετη όψη ενός νομίσματος που αναπαριστά στη δεύτερη πλευρά του έναν ζητιάνο, και το μυστηριώδες χέρι ανήκε στον Μαύρο Ιππότη.
